Vijand noch vriend.......

Het is zaterdag 13 juni en er is weer een heleboel gebeurd. Natuurlijk een beetje saai om alle dagelijkse dingen te benoemen maar voor het proces is het denk ik toch wel goed. Dan blijft er een lijn in het verhaal en kan ik het, in later tijden, nog eens terughalen. Dinsdag 9 juni maar eens gebeld met Hardenberg omdat ik nog geen brief of bericht had. Ook nu werd er meteen actie ondernomen en in de loop van de middag belde Groningen dat ik vrijdag moet komen. De brief zal er woensdag hopelijk zijn. Heel vriendelijk, duidelijk en vol begrip word ik aangesproken. Voelt goed.
Donderdag ga ik om 11.00 uur naar Amci Lobsang in Ede. De onderzoeken bestaan uit polsdiagnose, urinediagnose, bekijken van ogen en tong en drukpunten. Hij geeft adviezen en ik krijg capsules mee, Padma Basic, voor de weerstand. Op dit moment is het van belang om het lichaam goed gezond te houden en de weerstand zo hoog mogelijk te maken, want wat er ook komt, die zal worden aangesproken. Ik ben een Badkan-Loong type.

• Loong (wind)
• Tripa (gal)
• Badkan (slijm)

Loong reguleert alles wat beweegt in het lichaam. Dit betreft onder meer de ademhaling, spieractiviteit, het zenuwstelsel en de emoties.

Tripa is de energie die de lichaamswarmte en de spijsvertering regelt en zorg voor een goede huidskleur.

Badkan is de energie die verantwoordelijk is voor de waterhuishouding in het lichaam zoals het lymfesysteem, slijm, maag-, darm- en andere sappen. http://www.amchilobsang.com/

Op basis van deze kennis kun je je voeding bijvoorbeeld aanpassen. Interessan is de vergelijking met de Ayurveda en wat ik inmiddels al doe qua voeding omdat ik dat de afgelopen jaren zelf heb uitgevogeld. Ook de adviezen van Henk Fransen en de overlap die in deze drie zit vind ik boeiend.

Vrijdag vertrekken we om 7.15 uur naar Groningen. We zijn mooi op tijd en om 9.00 uur worden we geïnformeerd door een verpleegkundige en om 9.15 uur zijn we aan de beurt bij dokter Arts (echt waar :-)!). Het is een grote, stevige, vrouwelijk arts, wat jonger dan ik maar heel duidelijk en eerlijk. Ik stel een paar vragen en ze geeft antwoorden in een taal die aansluit (goddank geen jipenjannke-taal). Het is een plaveiselcarcinoom veroorzaakt voor het HPV-virus.

Het humaan papillomavirus, ook wel HPV genoemd, is een genus van de familie papillomaviridae. Papillomavirussen kunnen abnormale celgroei van huid en slijmvliezen teweegbrengen en zijn de veroorzakers van wratten. HPV infectie kan ook de kans op het ontwikkelen van sommige vormen van kanker, zoals baarmoederhalskanker, verhogen. Sommige typen kunnen, indien ze niet tijdig door het lichaam worden vernietigd, een seksueel overdraagbare aandoening (SOA) veroorzaken. Ze werden ontdekt door de Duitse arts en viroloog Harald zur Hausen.

Er zijn meer dan honderd verschillende typen HPV bekend, de meeste zeldzaam en ongevaarlijk. Sommige zijn verantwoordelijk voor de wratten op handen en voeten. Ongeveer dertig typen worden gezien als soa, de types 6 en 11 veroorzaken genitale wratten en wratten op de stembanden, types 16 en 18 zijn verantwoordelijk voor veel gevallen van cervicale intra-epitheliale neoplasie of andere genitale tumoren. (Wikipedia)

En dit is 'm dan! Op de een of andere manier kan ik niet echt boos worden als ik dit prachtige dingetje zie. Is dat behoorlijk idioot of niet? Er zijn nog veel meer afbeeldingen te vinden en daar wil ik zeker nog iets mee doen. Ik zie het meer als een ongenode gast die mij iets te vertellen heeft. Ik weet alleen nog niet wat. En tot die tijd is het vijand noch vriend........

Dokter Arts stuurt me door voor bloedprikken en de anesthesioloog bespreekt de mogelijke operatie en het onderzoek onder narcose dat gepland staat voor maandag 15 juni.

Rond 13.00 uur is alles afgerond en staan we met een map vol informatie en een vol hoofd weer beneden. Bij de AHtogo halen we een broodje en salade en natuurlijk de onvermijdelijke blauwe bessen. Zou mijn lichaam al hebben geweten dat er kankerremmende stoffen nodig waren, ik heb er de laatste weken al kilo's van gegeten, zonder daar nu direct over na te denken, gewoon omdat ik er zin in had.

Ergens bij een brug eten we, onder een boom, onze lunch. Het feit dat ik nu kanker'patient' ben moet allemaal nog een plek verwerven.

's Middags nog wat stukken van studenten beoordeeld en om 19.00 uur komen Harald, Wieke en Matz. We staan net op het punt naar Almelo te gaan. Het is moeilijk om te communiceren als je allebei iets hebt. Wieke is, natuurlijk, enorm bezig met de zwangerschap en de spannende ontwikkelingen rond de hemangioom van de baby. Ik slinger de boeken over kanker maar snel in de vensterbank. Hoe moet ik de ruimte voor mezelf maken? Amci Lobsang was daar ook duidelijk in, genieten van je omgeving, ontspannen. Maar hoe doe ik dat wanneer iemand die zo dichtbij staat, zo gestrest is?       Nu moet ik weer de sterkste zijn ........... Hoe lang ga ik dat volhouden?