Afgelopen maandag ben ik onder narcose onderzocht in Groningen. De tumor is zo'n 7 centimeter en niet operabel door metastasen in de bandjes en lymfeklieren. Dat wordt dus bestralen en chemo. Er moet nog een MRI worden gemaakt om het precieze stralingsgebied te bepalen, dat wordt maandag de 22ste gedaan. Ze zijn allemaal geweldig aardig, en ik kan er met mijn voeten eerst in terwijl mijn hoofd buiten blijft, gelukkig!
Ondertussen gaat eigenlijk alles gewoon door. Ik beoordeel stukken, beantwoord mails, bel met studenten en collega's, geef les in yoga en Lu Jong en doe de meditatiecursus. Weinig mensen die iets weten of zouden kunnen merken. Dat is best raar.
Gisteren kwam dokter Tichelaar plotseling langs. Nogal geschokt door het slechte bericht. Tja, leg dan maar eens uit dat je het wel ziet zitten en dat volgens jou het een diep probleem is dat zich heeft genesteld in het bekken omdat daar de kern ligt. (Het is een virus en het heeft je ziek gemaakt en nu gaan we dat laseren en volgooien met chemicaliën en dan word je weer beter :-)! )
In het boek van Henk Fransen staat iets interessants over de plek van de tumor en de kern van je probleem. Hij ziet een duidelijke relatie tussen je opdracht in deze wereld en het ontstaan van de ziekte kanker. Dat zie ik zelf ook, maar hoe kom ik erbij?
Vanmorgen had ik deze mail, zo bijzonder:
Hallo Annet,
Ik wou je nog even laten weten dat ik tijdens mijn
bevalling ontzettend veel aan jou en de cursus heb gedacht, in de meest
positieve manier!
Bedankt dat je er was tijdens mijn bevalling.
De ademhalingstechnieken gaven mij rust en houvast en
hebben ervoor gezorgd dat ik goed terugkijk op mijn bevalling ondanks dat de
bevalling niet geëindigd is binnenshuis maar in het ziekenhuis.
Het was kalmerend dat ik bij de weeën kon vertrouwen op
de rust die mijn ademhaling gaf en hierdoor "makkelijker" door de
moeilijke momenten kon komen.
We zijn tijdens de persweeën naar het ziekenhuis gegaan
omdat er geen voortgang meer inzat en uiteindelijk is Abel met de vacuümpomp
gehaald.
Tijdens de cursus had je eens benoemd dat het verstandig
is om met een baby die met de vacuümpomp is gehaald naar een osteopaat te gaan.
Ik volg je advies op, ik zie dat Abel sinds 2 dagen een voorkeurshouding
ontwikkeld. Voor de rest is het een heerlijk en tevreden ventje die het super
goed doet.
We genieten enorm!
Nogmaals bedankt!
Groeten Bertine en Abel!
Zou het daar dan zitten, is dit iets dat te maken heeft met moederschap, zorgen voor de ander, er zijn? Ik weet het nog niet. Wat ik wel weet is dat ik zeker nog iets moet met 'het ongeboren kind' en mijn mogelijke tweelinghelft. Tijd om weer eens naar de Holterberg te gaan voor een ontmoeting!
Volgende week wordt het rustiger, vrijdag ga ik alle documenten terug brengen naar Stoas en dan even een pauze om voor mezelf alles beter op een rijtje te zetten. Ik probeer ook veel op te ruimen zodat er niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk ruimte komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten