vrijdag 14 augustus 2015

Kutzooi........



Niet zo'n verheffende titel vandaag maar zo voelt het dan ook. Vandaag naar Groningen geweest voor informatie over de brachytherapie. Nou daar word je niet vrolijk van. een hele stellage naar binnen en dan zo'n 30 uur stilliggen op je rug. Maar je hebt wel t.v. en ze komen ook wel bij je kijken. Maar bewegen mag dus niet, eten ook niet want dan moet je poepen en dat kan niet.
In plaats van maandag word ik zondag al opgenomen om 14.00 uur. En dan twee dagen liggen. Ik ben er niet gerust op en vraag me erg af of ik dit moet willen. Het dilemma is: wil ik niet omdat ik bang ben of wil ik niet omdat ik denk dat mijn lichaam dit niet nodig heeft om te herstellen. De eerste ga ik doen, dan zien we wel verder........


woensdag 12 augustus 2015

Spannende zondag .......

Nog even het weekend: zaterdag 8 augustus zijn we met Gerard en Hettie naar het Openlucht Museum geweest. Ze hadden dat nog nooit bekeken en vonden het heel leuk. We gingen met de bus (in verband met mij, noodgeval poeperitis) en dat was heel gezellig. Het ging de hele dag prima, zelfs nog uit eten geweest in Wierden (veel verder weg was ook niet verstandig geweest).


Zondag was een spannende dag want SweetS kreeg koliek. We hadden naar Ommen willen gaan maar ik was te moe. In de middag deed ze vreemd, was heel druk bij het hek omdat ze de bak in wilde, Gerard had namelijk  de stallen gedaan en het hek niet geopend. Op een gegeven moment ging ze steeds rollen. Ik dacht dat ze last had van de vliegen maar een vliegendeken hielp niet en ze lag vlak voor de stal weer te rollen. Misse boel. Na een poosje lopen stortte ze zomaar in, ik dacht dat ze dood zou gaan. Dus de dierenarts gebeld. Oscar Rego had dienst. Spuit erin waarna het beter ging. Maar anderhalf uur later was het weer mis. Dus opnieuw Oscar gebeld, en nu twee liter parafine, een spuit, ontpoepen achterzijde en wonderolie die ik elk half uur moet ingeven. Gelukkig werd het daarna beter. Maandag is Kaja geweest om op te passen, dat was voor ons een hele geruststelling. Dinsdag heb ik mest laten controleren, er zat leverworm in, dus woensdag een fikse ontworming gegeven.
En nu heeft Aagje weer iets. Ze is waarschijnlijk op een speen gaan staan of heeft met vliegen verjagen een speen opengetrapt. Dus vandaag weer de dierenarts bellen voor een bezoekje want het is met de vliegen erbij geen goede zaak. Inmiddels is het dik en we kunnen haar niet uitleggen dat ze stil moet staan voor de behandeling. Wordt vervolgd .......

Alweer de vijfde week.....

De tijd vliegt, het is alweer de vijfde week van mijn kuur. De hyperthermie in Amsterdam zit erop. Afgelopen maandag, 10 augustus, ging het goed. Er was een co-assistent bij en we hebben gepraat over yoga. Zij had ook gekeken of ze de yogaopleiding van Integrale Yoga Nederland zou willen volgen. Het was een fijn gesprek en het leidde mij lekker af. Doordat mijn benen hoger werden gelegd de laatste twee keer had ik geen tintelingen meer in handen, armen en gezicht, dat scheelde een stuk. Volgens dokter Hulshof ('de hardhandige') was de tumor aanzienlijk kleiner, haha!
Nu de laatste lootjes in Zwolle voor deze ronde. Het lichaam krijgt het wel steeds moeilijker. Ik heb onwijs last van jeuk, steken en pijn bij plassen en poepen. Maar Dr. Vogel helpt me erdoor met crème en zalf. Ook gebruik ik weer het natuurlijk, wasbare maandverband zodat het allemaal nog een beetje netjes blijft, heel handig. Inmiddels ben ik zo'n vijf kilo afgevallen want eten is iets dat gepland dient te worden. Maar gisteren toch maar mooi alle ramen gewassen en de paardenstallen uitgemest!
Vandaag ga is alleen, voor het eerst, want Gerard heeft een vergadering op school. Voor hem is het ook een hele toer, ik weet het, ik ben niet gemakkelijk :-( en gelukkig heeft hij nog een paar weken verlof. Om kwart over acht heb ik bestraling, dan bloedprikken, om elf uur een afspraak bij de homeopaat. Dat werk echt heel goed en ik heb nog steeds geen waterdunne diaree, dat is volgens dokter Zwanenburg heel bijzonder. Zij prijst mij de hemel in omdat ik het volgens haar echt heel goed doe.
Gisteravond waren er vallende sterren, toch maar even een wens gedaan .......
(een foto wilde niet lukken maar dit heb ik zo ongeveer gezien)

donderdag 30 juli 2015

Sta op als je voor LEVEN bent ........

Het is inmiddels week 3 van de bestraling en hyperthermie. Het lijkt snel en ook weer niet, heel dubbel. De klachten worden langzaam wel iets meer maar het is wel te harden. Jeuk en diarree, misselijkheid en vermoeid, dat is het zo'n beetje.
Bij de hyperthermie krijg ik steeds veel prikkels in mijn handen, armen en gezicht, dat is ook vervelend. Nog twee keer, hopelijk volstaat het allemaal om de cellen weg te krijgen.
Maandag was ik een beetje beroerd van de bestraling, toen heb ik alle goede cellen een zilverfolie pak aan laten trekken en alle kankercellen een zonnebril op laten zetten. Dat ging mooi. 's Middags bij de hyperthermie gingen ze allemaal een handdoekje uitrollen, ook prima.
Vandaag wilde ik het weer doen maar toen gingen alle gezonde cellen een goud en zilverkleurige paraplu opzetten en de kankercellen deden allemaal een oranje pak aan, dat wilden ze gisteren ook, allemaal oranje overalls. Vandaag dus van alles, badpakken, korte broeken, tuinbroeken, overalls, een bont geheel. De gezonde cellen gingen opeens de wave doen met de paraplu's en ze zongen daarbij heel enthousiast: 'Ga staan als je voor LEVEN bent, ga staan als je voor LEVEN bent, .... Dat was een gekke ervaring. De oranje pakken werden er stil van ..........



Gisteren in Zwolle naar het museum geweest. Mooie tentoonstelling van werk van Cremer. En in de stad een leuke ontmoeting met een mevrouw uit Staphorst, die drie boeken over voeding had geschreven. Er een gekocht voor Jetty die jarig was.
Geesje Russcher, haar bedrijf heet Vimenta.


zondag 19 juli 2015

Week 1

Het is inmiddels zondag 19 juli en de eerste week is achter de rug.
Afgelopen maandag was het eerst naar Zwolle voor de bestraling en toen met grote vaart door naar Amsterdam voor de hyperthermie. Gerard heeft wel 150 km per uur gereden want het was krap gepland. De plaatsing van de 'thermometers' ging best goed, eerst een CT scan en toen met de rolstoel naar het magnetronapparaat. Je krijgt waterzakken rond je buik en dan begint de opwarming. Het duurde alles met elkaar zo'n twee uur en ik kreeg erg veel jeuk aan mijn voeten en de warmte golven waren goed te voelen.
De rest van de week doorgewerkt en elke dag naar Zwolle. De blaasvulling is een beetje een probleem, te vol, te leeg, net goed, helemaal goed, nogal wisselend.
Vrijdag ook nog bloed laten prikken.
De eerste verschijnselen dienden zich al snel aan maar ik probeer het niet te veel te benoemen, alles wat je aandacht geeft groeit, denk ik dan maar. Ben nu wel blij dat het werken even klaar is, maar daarnaast ben ik ook wel erg op zoek naar wat de bedoeling is van de ziekte en of dat ook met mijn werk te maken kan hebben.
Ik lees het digiboek van Henk Fransen en ook probeer ik mij in de chakra's te verdiepen, die kunnen mogelijk ook een rol spelen (tweede chakra).



Daarnaast heb ik ook de boeken over chakra's erbij gepakt, dat geeft nog wat meer duidelijkheid.
De weekenden proberen we te besteden aan ontspanning en bijkomen. Gisteren wat minder maar vandaag lukt dat goed. Rik en familie is geweest en nu is het bijna droog en gaan we fietsen in de buurt van Ommen, daar is Monmartre bij de kerk, iets met kunst denk ik.

zondag 12 juli 2015

Levenslust.....

Wat moet je doen als je geen echte drang (meer) voelt om te overleven? De laatste week was ik nog heel enthousiast en strijdvaardig. Vandaag is het een beetje over. Is dat angst voor wat er gaat komen? Zo voelt het niet. Het is meer een intense vermoeidheid, die ik niet kan wegredeneren of fietsen of drinken (haha). Of misschien wel met de juiste drank maar dat is niet handig want dan moet mijn arme lever nog meer opruimen.
Morgen gaat het hele circus van start en iedereen doet zijn best me weer beter te maken. Maar het belangrijkst is dat ik dat zelf ook wil. Kan ik daarvoor de energie nog opbrengen, wat wil ik nou eigenlijk? Geen sentimentele briefjes van mijn moeder meer, dat in elk geval. Geen gezeur met familie, geen aandacht die ik anders ook niet had gekregen, geen meewarige blikken, geen gezeur dat ik voor mezelf moet zorgen, geen gedoe over opkomen voor mezelf en de ander heeft een probleem, ik niet, blah.
Wat dan wel? Ik weet het niet ......

Homeopaat op zondag

Vandaag is het zondag 12 juli en ik kan vanmiddag om 14.00 uur bij Marijke Creveld in Zwolle terecht. Zij is homeopaat en heeft speciale expertise op het gebied van behandeling bij bestraling. Het schijnt dat een preparaat gemaakt uit de kaki boom goede resultaten geeft bij de problemen die ontstaan door bestraling.
Hier een stukje over de achtergrond, gevonden op kankervoorbij.com:

Kaki is de naam van een boom. De Wereldboom heeft te maken met het overleven van de aarde en het leven op aarde. Bomen wortelen in de aarde en de hemel. Omdat mensen vaak ziek zijn omdat ze het contact met de aarde verloren hebben, kunnen homeopathische middelen gemaakt van de wortels van bomen helpen bij genezing.
De betreffende Kaki boom staat in Nagasaki dichtbij het epicentrum van de Plutonium-bom die hier op 9 augustus 1945 viel. De bom, die een einde maakte aan de 2e wereldoorlog. Een groot deel van de stad werd totaal verwoest en duizenden mensen stierven. Miraculeus genoeg overleefde de Kakiboom. Door deze wonderbaarlijke levenskracht wordt de boom de Wereldboom genoemd. Ondanks de vernietigende werking van de Plutoniumbom, die een hel op aarde veroorzaakte, bleef de Kaki onaantastbaar staan. Temidden van de verwoesting door luchtdrukverschillen, brand, radioactiviteit en giftig Plutonium, temidden van de dood, weigerde de Kakiboom het hoofd te buigen. Niet kapot te krijgen. Dat beeld raakte me diep.
De Kaki heeft in Japan van oudsher een relatie met het leven, de dood, zielen van voorouders en van onbekende en naamloze doden. Er worden nog steeds Kakivruchten geofferd op het familie altaar bij Oud en Nieuw, bij het feest voor de zielen en bij het feest waarbij de zielen van de voorouders terug op aarde komen. Het hout van de boom werd vroeger gebruikt bij het cremeren.
Een Japanse kunstenaar, Tatsuo Miyjima, heeft het kaki-tree project opgezet. Over de hele wereld worden door hem stekken van deze boom geplaatst als symbool voor overleven en groeien op een onwaarschijnlijke plek. Het is een vredesboodschap. In het kader van de 400-jarige relatie tussen Japan en Nederland werd in de Hortus Botanicus in Leiden in 2000 een stek van deze boom geplant. Een Nederlandse biologe, Marijke Creveld, las over dit project, en wist dat zij de energie van deze bijzondere boom wilde gebruiken voor een nieuw homeopathisch middel. Ze begreep dat deze boom in Nagasaki ongekende krachten moest bezitten. Door de enorme overlevingskracht zou de Kaki boom al het leven op aarde in deze tijd van energetische veranderingen een helende en transformerende energie kunnen bieden.
Omdat haar pogingen om contact met Japan te leggen om materiaal van de boom te krijgen mislukten, besloot ze zelf naar Nagasaki te gaan. Door synchronische gebeurtenissen die plaatsvonden in Japan, werd ze als het ware naar de boom toe geleid, waardoor ze bevestigd kreeg dat het de bedoeling was dat zij deze boom mocht ontmoeten. Opvallend aan de boom was dat de schors van de stam en de wortel van deze boom zwart waren, en dat daaronder een spierwitte laag aanwezig was. Bij andere Kaki’s, die zich elders in de wereld bevinden, is dit niet waargenomen. Inmiddels heeft deze homeopaat het middel Diospyros Kaki ontwikkeld. Voor het maken van homeopathische middelen is gelukkig maar heel weinig materiaal nodig, zodat de boom nauwelijks beschadigd hoeft te worden. Ze gebruikt het in haar praktijk bij mensen met een oorlogstrauma, zowel voor de eerste als tweede generatie. Termen als 'overleven', 'je altijd onveilig voelen', horen hierbij. Ook heeft ze mensen behandeld met klachten die voorkwamen uit radio- en chemotherapie. Ook kan het middel gebruikt worden als ondersteuning tijdens het ziekteproces van kanker. Teven zijn er mensen behandeld met brandwonden, waarbij opviel dat de jeuk verdween. Een andere toepassing zou kunnen zijn hulp bij trauma's door rampen zoals in New York, Enschede en Volendam.
Omdat het middel nog maar een paar jaar bestaat, moet er nog veel onderzoek gedaan worden naar de geneeskracht. Het is dan ook zeker aan te bevelen om dit middel te gebruiken onder begeleiding. Het is belangrijk dat het vaststellen van de dosering nauwkeurig gebeurt. Inmiddels zijn er ook de eerste contacten geweest met patiënten in het buitenland.
Zo zijn de Plutoniumbom en de Kaki boom door het einde van de 2e Wereldoorlog met elkaar verbonden. Plutonium de vernietiger, de dood. Kaki , overleven en het begin van de hoop.
Het is toch wel heel bijzonder dat ik op zondagmiddag bij haar mag komen. Het is net of mijn proces wordt gedragen door iets dat groter is dan ik. Wat wil het me zeggen, waar moet ik naar toe, wat is mijn bestemming?
Vandaag is het onrustig. Misschien door het fietsen, mogelijk ook door de behandelingen die morgen gaan beginnen? Rustig afwachten maar en de tijd nemen. Vanochtend nog Lu Jong gegeven, geen last :-)!